In Porto hebben we 1 nacht in Douro Marina gelegen omdat het havengeld € 44,00 per nacht was en dat was weer even wennen gezien de lage prijzen op de Azoren en La Palma. De boot was toe aan een zoet waterbad en de kleren moesten gewassen worden. In de wijk Gaia ( daar waar ook de boot lag) zouden de komende dagen groot feest zijn. Het was het jaarlijkse vissersfeest van de heilige Sint Pedro, hun schutspatroon. Overal in de straten van deze volkswijk waren versieringen aangebracht en beeldjes van Sint Pedro stonden ten toon voor de vensters of buiten op een tafeltje.

Aangezien we de volgende dag een zeiltocht van Porto naar Baiona zouden ondernemen in de Ria de Vigo (ruim 60 mijl) op tijd naar bed en s’ochtends om 6.00 uur vertrokken. Het was een bewolkte regenachtige dag en van zeilen kwam niet veel terecht aangezien we maar 5 knopen wind hadden. De hele tocht dus motor zeilend afgelegd. Om 19.00 uur hebben we vast gelegd in de Marina Monte Real Club de Yates in Baiona. Een duidelijk watersportcentrum waar de volgende dag wedstrijden plaats vonden in de optimisten klasse. Op weg naar de watersportwinkel zagen we op het strand dat er een wedstrijd werden gehouden met solar bootjes. 

Na 2 dagen zijn we vertrokken om te ankeren bij de Islas Cíen, een eilandengroep die voor de Ria de Vigo liggen en een beschermd Nationaal Park zijn. We lagen voor anker in een prachtige baai met een enorm groot wit strand. Helaas was het er vergeven van de dagjesmensen, die met verscheidende ferry’s massaal werden gedropt op het eiland. Rond 20.00 uur gingen de laatste toeristen weer terug naar Vigo en wij hebben 1 nacht samen met een Engels schip voor anker gelegen. 

We hadden nog steeds problemen met onze elektra voorziening dus besloten om naar Vigo te gaan. Vigo is een grote stad en daar zijn mogelijkheden om er naar laten te kijken. In Real Club Nautico de Vigo lagen onze vrienden Lilian en Eltjo van het SY Win2Win en het weerzien was overweldigend. Lilian had ons uitgenodigd om s’avonds te komen eten en we hebben dan ook enorm genoten van de heerlijke tapas hapjes. Het was een gezellige avond. Wat de accu’s betreft, deze waren overleden, vandaar de elektra problemen.  We waren dus genoodzaakt om nieuwe accu’s te bestellen en deze zouden in de Marina in Punta Lagoa Puerto Deportivo afgeleverd worden. Zo gezegd, zo gedaan en de nieuwe accu’s zijn daar geplaatst. De problemen met de elektrische voorziening was opgelost en het ankeren in de baaien heeft geen probleem meer opgeleverd. 

Het WK voetbal was aanleiding om een café bij de Marina Punta Lagoa op te zoeken en dat werd café “Ces” in een woonwijk vlak bij de haven. Er hingen twee grote tv schermen en er waren mensen uit de buurt aanwezig. De twee dames in de bediening hebben ons flink verwend. Bij elke consumptie kregen we kleine tapas hapjes geserveerd, geweldig lekker. Na de tweede avond ( België had gewonnen) namen de twee dames afscheid van ons met dikke kussen op onze wang, zo hartelijk en emotioneel tegelijk.

Het werd tijd om te gaan ankeren in de Ria en dat hebben we dan ook gedaan. Onze eerste anker plek was Baya Cedeira. Tussen de mosselbanken door hebben we ons een weg gebaand naar de anker plek waar we alleen lagen. Het was er adembenemend mooi, gladde zee en geen swell of deining die nacht waardoor we heerlijk hebben geslapen. De mosselbanken zijn drijvende houten latten constructie waar lijnen met verzwaring in het water hangen en waar de mosselen zich dan aan vast zetten. Deze lijnen worden om de zoveel tijd omhoog gehaald en ontdaan van de mosselen. We hebben deze mosselen gegeten, ze waren ontzettend lekker en het waren flinke jongens. 

In de Ria de Vigo liggen enorm veel mosselbanken, het was dan ook opletten met navigeren.

Onze volgende anker plek was Ensenada de Barra, wat een geweldige plek was deze baai. Wederom een prachtige mooie baai met een enorm groot wit strand. We zijn dan ook met onze bijboot naar de kant geroeid en hebben een mooie strandwandeling gemaakt. We hebben deze ankerplek na 1 nacht verlaten en zijn de volgende Ria “ Ria de Pontevedra” ingegaan naar ankerplek “Ria de Aldan.

Het was er erg druk, maar een gezellige drukte. Veel boten met de lokale bevolking, het was n.l. weekend en ook zij genieten dan van het ankeren in een baai. Ondanks de drukte, toch heerlijk gezwommen en geslapen en vooral genoten van de mooie Ria. 
Wederom na 1 nacht vertrokken naar Ribeira in de “Ria de Arousa”. Onze buitenboordmotor vertoonde problemen, dus wilde we dat de motor geserviced zou worden in Ribeira. De volgende dag de motor op advies van de havenmeester naar een werkplaats gebracht. 

Aangezien het erg warm was besloten op anker te gaan in de baai voor de haven. De volgende dag was de motor klaar en hebben twee avonden achter elkaar samen met Isabel en Thomas van SY Taijo” in de kantine van de Club Nautico Deportivo in Ribeira naar de halve finale van het WK voetbal gekeken.

Actief bezig zijn in de vorm van wandelen, was een beetje in het slop geraakt, dus de stoute schoenen aan en wandelen geblazen.

We zijn met de bus naar Aguino gegaan, het zuidelijkste puntje van de Ria de Arousa en vandaar terug gewandeld langs de kust naar Ribeira. Een mooie wandeling langs prachtige witte stranden, het ene strand nog mooier dan het ander. Helaas hadden we onze zwemspullen vergeten, dus van zwemmen is niets terecht gekomen. We hebben genoten van de vergezichten, de verschillende kleuren blauw water en de vele verschillende schelpen, die natuurlijk meegenomen moesten worden voor de kleinkinderen.

Onze volgende ankerplek was “Baia de Corrubedo” in het Park Natural. Ook weer een prachtige mooie baai met een enorm groot wit strand. 
De volgende dag werden we wakker met flinke zee mist en moesten motoren en op Radar varen naar Ria de Muros. De mist trok na enkele uren op en het werd toen stralend mooi weer. Toen we hadden aangelegd in de Marina Muros, bleken we wederom naast Isabel en Thomas te liggen. Zij zouden die dag vertrekken, maar ze besloten te blijven en nodigden ons uit Sardines op de BBQ te komen eten en dat hebben we niet afgeslagen. Het was heerlijk en erg gezellig.

De volgende dag zijn we om 10.30 uur vertrokken naar de ankerplek “Enseada de Langosteira” bij de plaats “Fisterra”. Met onze bijboot zijn we naar de kant gegaan en hebben gewandeld langs het strand waar we bij “Calma Chica Fisterra” een biertje hebben gedronken.

De nacht was wederom erg rustig, geen swell of deining. We hadden op 6 meter geankerd en bij laag water lagen we op 3,8 meter, een flink getijde verschil, maar we lagen gelukkig diep genoeg. Aangezien we rond de 15^e juli in A Coruña wilde zijn, de volgende ochtend anker op en weer verder. 

Ons volgende doel was “Ria de Camariñas” alwaar we in de haven van Camariñas 1 nacht hebben gelegen. Ook daar was het feest, de jaarlijkse vissersdagen met kermis en veel muziek. Live muziek maar vooral veel luide muziek uit de boxen van de kermisattracties. We lagen in de haven omdat Coen graag naar de finale van het WK voetbal wilde kijken en dat hebben we dan ook gedaan in het clubgebouw van de Marina. We werden de volgende ochtend wakker met zeer dichte mist, zich was nog geen 50 meter. 1 uur gewacht en gelukkig werd de mist minder en konden we om 9.00 uur vertrekken met als bestemming A Coruña, een zeiltocht van ruim 46 mijl. Om 19.00 uur hebben we aangelegd in Club Nautico Marina A Coruña.

De komende dagen ons klaar maken voor de overtocht naar Bretagne, een zeiltocht van 3 dagen. We wachten in A Coruña op een goed weather window.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De periode in Tazacorte was een prachtige tijd. We hebben erg genoten van het mooie landschap, de natuur, de vriendelijke bevolking en het mooie weer. Het afscheid was dus ook erg zwaar, maar de tijd was aangebroken om weer verder te gaan. De boot zeil klaar maken, water en diesel tanken, boodschappen doen, eten koken voor een paar dagen en de laatste was draaien. We waren er klaar voor en hebben 29 mei om 11.30 uur de trossen losgegooid voor een zeiltocht van 617 mijl naar Santa Maria – Azoren.

Dag 1:
We hadden 6 knopen wind uit Noord Oostelijke richting. Heerlijke hutspot gegeten en voor de nacht 1 rif gezet in het grootzeil. Het was een heldere nacht met volle maan maar rond 4.00 uur stroomprobleem. Onze plotter viel uit maar gelukkig na hem opnieuw gestart te hebben, werkte hij weer. Afgelegde mijlen: 122 NM

Dag 2:
De dag begon miezerig-bewolkt, de wind was 10-18 knopen ( windkracht 3) en kwam uit Noord-Noord-Noord-Oostelijke richting en was in de middag rond de 13 knopen. We hebben heerlijke rijst met kerrieragout gegeten en gingen een rustig nacht tegemoet. Rond 23.30 uur de motor gestart van wegen wederom stroomproblemen. De wind draaide naar Noord en de nacht was relaxt, rustige zee, een enorme sterrenhemel en een prachtige volle maan. Vanwege de draaiende motor kon Coen slecht slapen. Afgelegde mijlen: 108 NM

Dag 3:
Helaas nam de wind af en schommelde zo tussen de 5 – 8 knopen ( windkracht 2-3) met als gevolg dat we motor zeilend verder moesten. Het was wel een stralende zonnige dag, verder een zeer ontspannen zeiltocht. ( op de draaiende motor natuurlijk na) We werden deze dag verrast door 2 zwemmende schildpadden en Portugese oorlogsschepen, heel bijzonder. We hebben s’ avonds heerlijke pasta gegeten. Afgelegde mijlen: 116 NM

Dag 4:
Om 7.00 uur s ‘ochtends kon de motor uit en konden we met vol tuig zeilen.  
Helaas was het de verdere dag motor aan, motor uit. Gelukkig stak de wind in de avond weer op en schommelde deze tussen de 10 -16 knopen ( windkracht 3-4) uit Noord Oostelijke richting. De avondmaaltijd was Nasi. Afgelegde mijlen: 115 NM

Dag 5: 
De dag begon stralende, licht bewolkte met 16 knopen wind ( windkracht 4) uit Noord-Oost draaiend naar Oost. Maar tegen de avond weer afnemend naar 6 knopen. Om 20.30 uur werden we verrast door een dolfijnenshow voor de boot uit, telkens weer een geweldige belevenis. Aangezien ik erg veel hutspot vooraf had klaargemaakt, was de avondmaaltijd lekker opgebakken hutspot. Afgelegde mijlen: 113 NM

Dag 6:
Tegen de ochtend moesten we een scheepvaart route over varen. We hebben 1 schip opgeroepen omdat we op ramp koers lagen en het schip heeft voor ons zijn koers aangepast. Om 10.45 uur zijn we in Villa do Porto op Santa Maria aangekomen. Avondmaaltijd: gegeten in het restaurant van de marina, dat hadden we wel verdiend. Afgelegde mijlen: 113 NM

Vanwege de stroomproblemen hebben we regelmatig de motor moeten laten draaien om de spanning op peil te houden. Verder was het een zeer comfortabele en rustige overtocht met heldere nachten met prachtige sterrenhemel bij een helder nacht en volle maan.

In de marina van Villa do Porto zijn we gaan zoeken wat de oorzaak van het stroomprobleem zou kunnen zijn. Een medewerker van de werkplaats heeft samen met Coen de accu’s doorgemeten en alles leek in orde.

We hebben het er bij laten zitten en zijn samen met Barbara en Jochem ( Duitse vrienden) van SY TinLizzy het eiland gaan verkennen met de auto. Het was een stralende mooie dag, genoten van de vergezichten, de terrasjes en gezwommen in de zee.

 

 

 

 

 

 

Ook moest er natuurlijk gewandeld worden, zo gezegd zo gedaan. Het werd een prachtige rondwandeling bij de plaats Santa Barbara. Alle vier hebben we enorm genoten van het mooie lieflijke en glooiende landschap met z’n grazende koeien in de weilanden en de lieflijke witte huisjes met gekleurde raamkozijnen. Zo mooi…….!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dagelijks hielden we het weer in de gaten en het moment brak aan om te gaan oversteken. 

We zijn 13 juni om 11.30 vertrokken vanuit Villa do Porto- Santa Maria.
De eerste 2 dagen zouden we weinig tot geen wind heb en moesten zo’n 200 mijl op de motor naar het noorden varen. Daar zouden we dan de wind oppakken zodat we dan naar het Noord-Oosten zouden kunnen zeilen. 
De eerste twee dagen waren enigszins relaxt, alhoewel we natuurlijk voor het zeilen gaan, maar dat heb je op zo’n trip van 7-8 dagen niet voor het zeggen. Het inslingeren was geen probleem en we konden zonder geschommel zelfs aan het tafeltje in de kuip onze maaltijd nuttigen. Het slapen ging ook prima, het monotone geluid van de motor went snel en je lag niet te stuiteren in je bed. De wind nam toe ( windkracht 4-5) op dag drie en vier, dus de zeilen werden gehesen en de windvaan werd aan het werk gezet. Die dag hebben we een walvis gespot maar helaas waren we te laat om er een foto van te maken, jammer. Het waren twee mooie zeildagen, echter dag 5+6 nam de wind toe, 32-34 knopen ( windkracht 7-8) en dit heeft ongeveer 48 uur geduurd. In het groot zeil hadden we 2 riffen gelegd en de genua was heel klein. De wind kwam uit Noord-Oostelijke richting. We werden genoodzaakt om enigszins naar het Zuid-Oosten te varen wilde we comfortabel kunnen zeilen. Vigo was dus niet te bezeilen, we besloten koers te zetten richting Porto. We voeren op deze manier ruim aan de wind en dat was te doen, alhoewel het toch wel aardig stuiteren was. Van eten koken kwam niets terecht evenals het slapen, dat was moeilijk. Met veel geschommel heen en weer konden we een boterham smeren en wat thee zetten. De deurluiken hadden we dicht gedaan, aangezien er veel water dwars over de boot stroomde, z.g.n. brekers. Het was zoveel water met als gevolg dat onze twee ramen op het dek lekkage vertoonde. Het was ook zoveel water…..
Het waren twee heftige zeildagen maar gelukkig nam de wind de 6^e dag tegen de avond af ( windkracht 3). Voor de kust van Portugal moesten we een Shipping-lane over, een druk bevaren stuk van Noord naar Zuid en omgekeerd, met heel veel grote schepen. We hebben 2 schepen opgeroepen met de vraag of ze hun koers wilde aanpassen en dat deden ze zonder problemen. Toch bijzonder dat zulke grote schepen voor ons klein bootje hun koers willen verleggen. We zijn heel erg blij met onze AIS ( Automatic Identification System). Zo kunnen wij met de AIS, schepen op afstand identificeren en zij ons. Je ziet de naam van het schip, hun koers en vooral hun snelheid. Ook met mist of slecht zicht is AIS onmisbaar. We zijn de Shipping-lane goed overgestoken. Voor de kust van Porto werden we op de valreep getrakteerd op een onweersbui met slecht zicht. Niet leuk, maar gelukkig goed doorstaan. Toen we de rivier “Douro” bij Porto gingen opvaren was het zicht helder. Om 17.15 uur lagen we vast in de Marina van Porto. 
We hebben een afstand van 850 mijl in 7 dagen gevaren. De zeiltocht hebben we goed doorstaan, er zijn geen dingen stuk zijn gegaan op de boot (alleen stroomproblemen) heeft zich goed gedragen.