Een weekje op SY de “Wildeman”

Van maandag 29 januari tot maandag 5 februari ben ik te gast geweest bij Coen en José. Dat was meer dan een warm welkom, het was een beetje thuis komen.

Els is er klaar voor

Het weer was heerlijk ik had het echt sinds tijden lekker warm en gezamenlijk is dat gevierd met een biertje op het terras, wat een overgang! Lekker bij gekletst en `s avonds aan de Skip-bo, wat een leuk spel! De volgende dagen ben ik rond geleid op het eiland La Palma, prachtig!

De haven in Tazacorte

De Wildeman ligt in de Haven in Tazacorte omringt door de bergen en de zee. De zon zorgde er voor dat de wolken door de stijgende warme lucht, achter de bergen bleven. Het was goed toeven in de kuip in het zonnetje.

Een lavastroom en men bouwt overal

Met de auto zijn we er op uit getrokken verbaasd was ik over de wisselende landschappen en weer types. Zo zit je in de zon en ga je de hoek om, zit je in de regen. De ene kant van de berg droog en dor, de andere kant groen en fris. Opvallend is dat het er zo schoon is, goede onderhouden wegen, geen rommel langs de weg, dat heb ik wel eens anders gezien.

Het zwarte zand

Ook grappig is het zwarte zand van het strand waar de mensen in hun gekleurde badkleding en handdoeken extra opvielen. Daarvan heb ik wat meegenomen voor mijn `vakantie-zand-verzameling`…. iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden. De mensen zijn er aardig en vooral relaxt, heerlijk daar was ik aan toe!
We hebben in die week rondom de vulkaan de San Antonio gewandeld, de loop van de lava gezien, langs bananenplantages gereden.

Wandelen over de rand van de krater

We zijn naar het zuiden gereden en hebben daar de vuurtorens van Tenequiaen de zoutpannen van Fuencaliente bezocht. Leuk was het om te zien hoe de zakken met zout gevuld werden.

wandelen door droge rivier bedding

Vanuit Tazacorte de droge rivier bedding op gelopen tot aan het kerkje, `Heiligdom Nuestra Señora de las Angustias`. Daar (vergeeft het me,) heb ik me te goed gedaan aan een rijpe banaan die daar voor het grijpen hing, de zon zat in de smaak, heerlijk!

Het was en prachtige wandeling. Beter dat het pad waar ik na 100 meter hoogte het wel gezien had, wat een klim en wat was het warm!

Na 100 meter stijgen, zicht op de haven en het strand

Ook zijn we met nog een mede wereldreiziger Mark, naar het amandelfeest geweest. Daar hebben we genoten van de wijn, en van de muziek en de prachtige mannenstemmen begeleid door Spaanse gitaren. Haast kennen ze niet, lekker zitten en genieten ook al duurt het stemmen van de gitaren enige tijd. Op elke hoek van het dorp kon je genieten van live muziek José wat bijna niet te houden, en stond geen minuut stil!

Park Antonio Gomez Filipe

Het wordt al met al een heel verhaal, waarin ik nog niets verteld heb van het park Antonio Gomez Filipe, dat deed denken aan Gaudi. de Drakenbloed bomen en het verhaal er achter, de zwanenhals bloemen, de prachtig gekleurde huizen, de zee-zwembaden, de Chinees waar je echt alles kan kopen en de heerlijke taarten, noem maar op.

Zeezwembad

Drakenbloedboom

Maar vooral heb ik genoten van de gastvrijheid van Coen en José, bedankt het was een geweldige week!