9 t/m 18 december 2014
We zijn alweer een week op het eiland Sao Vincent ( Kaap Verdië), in de haven van Mindelo. De oversteek van La Palma naar de Kaap Verdië is heel goed verlopen. We vertrokken dinsdag 2 december om 11.00 uur met goede wind 4 Bf, maar rond 4.00 uur s’ nachts ging de wind liggen en zijn we motor zeilend verder gaan. Dag drie weer wat meer wind, we konden de motor uitzetten en de windvaan weer zijn werk laten doen. Wel hadden we hoge golven die ± 3 meter hoog waren. We hebben deze golven niet als eng ervaren, we surften op de golven mee. Dag 2 en 3 zijn we verrast door een grote groep dolfijnen, geweldig was dat. De laatste uren van onze laatste dag, viel de wind helemaal weg. Op de motor zijn we op dinsdag 9 december om 10.30 uur de haven van Mindelo binnen gevaren. Al met al zijn we 7 dagen en nachten ( 168 uur) op zee geweest en hebben 800 mijl gevaren. Toch nog 70 uur motor gezeild. Mindelo – Afrika Aangezien we in een ander continent zijn moesten we naar de havenpolitie om in te klaren en ook hadden we een visum nodig. Hier dus achteraan. Bij de havenpolitie veel rondhangende mannen, een drukte van belang bij de haven. Via een afgesloten hekl naar binnen waar een politieman zittend op een stoel ons aankeek van “ moet ik opstaan en jullie helpen, zucht?” Coen sprak hem over voetbal aan en ja hoor, een grote glimlach. De politieman bleek bij Porto te voetballen en liet ons met trots zijn prijzenkast zien. Het ijs was gebroken en wij konden niet meer stuk. Daarna gingen we naar een andere politieman, ook hij had niet veel aandacht voor ons, dus de voetbal truck weer uit de kast gehaald en het ijs was wederom gebroken.
Onze eerste kennismaking met de Afrikaanse bevolking was dus even wennen. Wat meteen opviel was dat op de hoeken van de straten en onder de bomen de plaatselijke bevolking aanwezig was, zittend op een krukje met hun handel zoals vis, snoepgoed, souvenirs en fruit. Daarnaast veel bedelaars waaronder veel jonge kinderen. Je komt de supermarkt uit en daar begint het al, midden op de dag ligt een oude man midden op de stoep te slapen. Het ziet er vaak luguber uit maar in werkelijkheid zijn de mensen heel aardig. Veel kleurrijke huizen maar ook veel huizen die niet goed zijn onderhouden of nog niet zijn afgebouwd omdat w.s. het geld op is. Bladderende verf en loslatend stucwerk waardoor je verbaasd bent hoe huizen hier worden gebouwd.
Onze voorraad eten moest weer worden aangevuld, dus op naar de supermarkt. De hoeveelheid producten in de supermarkt viel een beetje tegen. Je beseft dan eens te meer dat je in Nederland toch wel erg verwend bent met al die vele producten in de schappen. Je improvisatietalent wordt hier dus aardig op de proef gesteld. Hoe maak ik een lekkere maaltijd met weinig producten? Het lukt gelukkig elke dag en het uitwisselen van gerechten met mede zeilvrienden wordt regelmatig gedaan. Dinsdag avond zijn we met de zeilvrienden uit Nederland wezen eten. Het restaurant werd door de Marina aangeprezen, dus met z’n allen er naar toe.
We wandelde steeds meer van het centrum weg en kwamen in een wat louche buurt. Het was een klein restaurantje waar we beslist niet met z’n allen binnen konden zitten, dus de tuintafels naar buiten met de plastic stoeltjes. Een grote gettoblaster werd buiten gezet en de sfeer was compleet.
Achter de schermen werd hard gewerkt, het leek wel of ze nog niet alles in huis hadden. Ja, op de menu kaart stond alles in het Portugees, en het meisje van de bediening kon geen woord Engels, dus we hebben ons maar laten verrassen. Wat schetste onze verbazing, het was een uitstekend maaltijd, vis ( welke weet ik niet) met een heerlijke saus en heel mooi opgediend, verrukkelijk. Vooraf kregen we ook nog enkele tapas hapjes en inclusief drankjes waren we 10 euro p.p. kwijt. De eigenaar was dolgelukkig toen we de rekening gingen betalen en wij hadden een bijzondere avond gehad. Aangezien we toch wel moe waren van de reis, de volgende dagen rustig aan gedaan en wat gerommeld op de boot.
De haven van Mindelo is eigenlijk een zeehaven, veel hinder van swell wat zondag en maandag enorm was. Op onze landvast hadden we rubberen landvastdempers gedaan. Deze waren na twee dagen al stuk, zo werd er aan deze landvasten getrokken. Maandag was de loopbrug naar de steigers afgebroken door de enorme swell. Gelukkig hebben wij geen schade aan onze boot opgelopen. Coen en ik zijn samen met Frieda van de zeilboot de “Puff”, met de ferry naar het eiland Sao Antão geweest en hebben daar een hele mooie wandeling gedaan. Toen we uit de terminal kwamen stonden er heel veel mannen ons op te wachten en probeerde een pick-up aan ons te slijten. Eerst wilde we een kop koffie, maar een vasthoudende pick-up man volgde ons tot aan het café waar we tot een deal samen kwamen.
Frieda haar schoenzool was los, dus via onze pick-up man naar een schoenmaker. Het was schrikken toen we zijn werkplaats zagen en de verdere vertrekken. Hij had de zool gemaakt maar wilde geen geld, zo bescheiden. Frieda heeft hem toch wat geld gegeven en daar was hij heel blij mee.
Op met de pick-up naar de Ribeira Grandy Valley. We zijn via deze vallei naar de kust gewandeld en passeerde akkers en traditionele boerenhuisjes. De vallei is zeer vruchtbaar, het regent er meer dan in de rest van de Kaapverdische archipel en is dan ook het groenste eiland. Er wordt o.a. suikerriet, maniok ( Cassave), bananen, mango’s, papaja, koffiebonen en mais verbouwd en onderweg zie je de plaatselijke bevolking met hun producten langs de weg.
Het was een zware tocht m.n. omdat we alleen maar naar benden wandelden. Het was een hele mooie wandeling en we hebben enorm genoten. Aangekomen bij het dorpje Porto do Sol stond onze pick-up man klaar en hij heeft ons naar de Ferry gebracht.
De tocht met de Ferry terug was heftig, de boot schommelde behoorlijk en heel veel passagiers waren zeeziek. Gelukkig hadden ze kleine plastic spuugzakjes uitgedeeld. Om 18.00 uur waren we weer in Mindelo, moe maar wel voldaan. De volgende dag zijn we ons gaan klaar maken voor de overtocht, bijboot ingepakt en in de boot gelegd, boodschappen gedaan voor de komende 3 weken m.n. verse producten zoals fruit, kool, paprika’s, uien, courgette, tomaten, wortels en prei. De groente hebben we een krat onder de tafel staan en hopen dat het zo goed gaat en het fruit hangt in een netje boven de bank. We zijn er klaar voor en we zullen jullie de oversteek van de Kaap Verde naar Suriname in een volgend reisverslag vertellen.